Birinci Dünya Savaşında, aristokrat sınıftan gelen Komutan De Boeldieu ile işçi sınıfından gelme Teğmen Marechal, keşif gezisine çıkarlar. Ancak görevlerini başarı ile tamamlayamadan, Alman askerleri tarafından esir alınırlar. Alman Komutan von Rauffenstein da, tıpkı Boeldieu gibi aristokrat bir aileden gelmedir ve esirlerinin kendisi ile birlikte yemek yiyebileceklerini duyurur. Yemek sırasında Boeldieu ile Rauffenstein, aralarındaki ortaklıkları görmeye başlarlar, bunların hepsi de sınıf temellidir. Ancak bu ortaklık, onların esir kampına gönderilmesini engellemez. Komutan ve teğmen, kampta diğer askerler ile arkadaş olur ve onların kaçış planlarına katılırlar. Esir kampından tünel kazarak kaçmayı deneyeceklerdir...

1560 yılında, efsanevi altın ülkesi El Dorado’yu bulmak amacıyla İspanyol “kâşif”ler And dağlarını aşmaktadırlar. Aralarında komutan yardımcısı Don Lope de Aguirre’nin de bulunduğu bir keşif kolu Don Pedro de Ursua başkanlığında yola çıkar. Yerli kölelerin kılavuzluğunda, önce dağlarda ardından haritalarda gösterilmemiş bir nehirde, sallarla sürdürülen yolculuk büyük kayıplara yol açar. Yiyecekleri, salları, mühimatları ve adamları telef olur; artık görünürde nehir ve bataklıktan başka fethedilecek bir şey kalmamıştır. Askerler görünmeyen ellerin attığı ok ve mızraklara hedef olmaktadır. Ursua keşfe son vererek kampa geri dönmeye karar verir. Aguirre ise nehri takip ederek zafere doğru yürümeleri gerektiğini savunur. Ursua yardımcısının zincire vurulmasını emredince Aguirre ve yandaşları isyan ederler. Aguirre komutayı ele aldığında, kimse ona karşı çıkmaya cesaret edemez.

1962 yılında hem Cannes hem de Venedik Film Festivallerinden ödülle dönen, aynı yıl George Meliee ödülünün de sahibi olan Beşten Yediye Cleo, Vardanın yönetmenlik adına ilk başarısı. Kanser olduğu gerçeğiyle yüzleşen genç ve güzel bir Fransız pop şarkıcısı Cleonun öyküsü. Kendince geri dönüşleriyle hayatını irdelediği doksan dakikayı Cleoyla birlikte yaşıyoruz. Aynı zamanda Cleonun hayata dair sorularıyla da karşı karşıya kalıyoruz: Böyle bir zamanda ne yapılabilir?, Nasıl yapılır? Cleo, bu soruların cevaplarını ve kişisel ilişkilerini sorguluyor. Bu soruların cevaplarını hem bugünde, yaşadığı hayatta hem de yeni tanıdığı insanlarda arıyor. Kanser psikozunun, korkusunun çevrelediği filmde zaman ilerledikçe değişik insan yüzlerinin geçtiği Paris sokaklarına, içeriğini kaybetmiş hareketsiz ve durgun bir zamana dönüyoruz...

1900, sınıf çatışması üzerine çarpıcı, destansı bir film. 2 farklı karakter üzerinden, 20. yy'ın ilk kısmının İtalya'sındaki siyasi iklimi ve dünya savaşını ele alıyor. 1900 senesinin yazında, Kuzey İtalya'nın taşra bölgesi Emilia Romagna'daki aristokrat bir çiftlikte, 2 çocuk doğar: Olmo Dalco (Gerard Depardieu), çiftlikteki bir tarım işçisinin gayrimeşru çocuğu, Alfredo Berlinghieri (Robert De Niro) ise toprak sahibi olan zengin ailenin mirasçısıdır. Olmo ve Alfredo, her ne kadar 2 ayrı dünyaya ait olsalar da, ikisi arasında bir dostluk gelişir. Ne var ki değişen koşullar, bu dostluğun düşmanlığa dönüşmesine neden olacaktır. Yokluk içindeki Olmo, sosyalizm yanlısı bir eylemciye dönüşürken, savurganlık ve sefahat içinde yaşayan Alfredo, dolaylı da olsa, yükselen faşist siyasi iklimin destekçisi olur.

2.Dünya Savaşı nın sonlarına doğru 1944 yılında Nazi işgali altındaki Roma şehrinde yaşayan bir grup insanın hikayesi anlatılır.Gestapo Nazilere karşı yapılan direniş hareketinin lideri olan Giorgio Manfredi (Marcello Pagliero) nin peşine düşmüştür.Yakın arkadaşı Francesco (Francesco Grandjacquet),Francesconun evlenmek üzere olduğu dul Pina (Anna Magnani)ve Rahip Don Pietro Pellegrini (Aldo Fabrizi) birlikte Giorgionun bir an önce Romadan ayrılabilmesi için yeni bir kimlik edinmesine yardımcı olurlar.

Film, İç Savaş döneminde bir taraftan otorite karmaşası, diğer taraftan da sosyal ve ekonomik güçlüklerin getirdiği baskılar arasında sıkışıp kalmış iki komşu aileyi anlatıyor. Karısıyla birlikte çömlek yapıp şehirde satan Genjurô, gün geçtikçe daha da hırslanacak ve daha çok çömlek satıp daha da çok para kazanmayı hedefleyerek hırsını açgözlülüğe doğru dönüştürecektir.Diğer taraftan işsiz olduğu için sürekli karısının kendisine ettiği hakaretleri dinlemek zorunda kalan Tôbei'nin hayatta istediği tek şey samuray olmaktır. Samuray olmak için her şeyi yapmaya hazırdır ve eline bir miktar para geçince yaptığı ilk iş zırh ve samuraylık için gerekli diğer gereçleri almak olur. Ancak, gerçekten de bir samuray olmuş mudur?Japon sinemasının öne çıkan türlerinden olan dönem dramı olarak adlandırdığımız "jidaigeki" türündeki film, 1 Oscar adaylığına sahip.

Akira Kurosawa; İlk çıkışını yaptığı 1950 yapımı bu film 1951 Venedik Film Festivali'nde Büyük Ödülü aldı. 1952'de En İyi Yabancı Film Oscar ödülünü alan Rashomon, Akira Kurosawa'nın adını dünyaya duyurduğu ilk film oldu.İnsan ilişkileri, gerçeklik üzerine söylemiyle "Rashomon", sinema tarihinin en etkili filmlerinden biri olmasının yanısıra, Doğu sinemasının bilincine varılmasında da ilk öncü filmdir.Filmde kasabada yaşayan bir kadın, kocası öldürüldükten sonra tecavüze uğrar. Olayı gören bir kaç kişi vardır ve herkes farklı birşey söylemektedir. Kim doğruyu söylemekte, kim yalan söylemektedir? Tecavüz ve cinayetin gerçekten nasıl meydana geldiği ortaya çıkacak mıdır?

1970'lerin Kuzey İskoçya'sında tutucu bir kasabada Bess, kendisinin bile hayal edemeyeceği bir güzellikte aşk yaşar. Kocasının bir an önce geri dönmesi için dua eden bu çocuksu kadın, ertesi gün Jan'ın iş kazası geçirdiği haberiyle sarsılır ve Tanrı isteğini yerine getirdiği için kendini suçlu bulur.

Jean ve Juliette farklı karakterde olan yeni evlenmiş bir çifttir. Jeanın maceraperest karakterine karşılık, Juliette kent yaşamının olanaklarına sahip olmayı arzulayan yerleşik bir tiptir. Ama yeni evliler Jeanın isteği üzerine Latalante adlı bir gemide yaşamaya başlarlar. Gemide onlar dışında Jules Baba isimli hayli eksantrik bir kaptan ve tuhaf görünümlü yardımcısı da yaşamaktadır. Juliette gün geçtikçe gemideki yaşamdan sıkılır. Ancak ne olursa olsun aralarındaki aşk Jeanı terketmesini engellemektedir.

İkinci Dünya Savaşı sonrasında geçen hikaye, fakir bir babanın ve oğlunun dramını anlatıyor. Uzun süredir işsiz olan Antonio, sonunda para kazanabileceği bir iş bulur. Bisikletle dolaşıp duvarlara film afişleri asacaktır. İşinin ilk gününde bisikletini çaldıran Antonio, son ekmek kapısı olan bu bisikleti bir hırsıza kaptırmayacak ve oğluyla birlikte hırsızın peşine düşecektir. Savaş sonrası İtalya’nın ekonomik bunalımına ve geçim derdinde olan insanların çaresizliğine dikkat çeken film, Luigi Bartolini’nin romanından sinemaya uyarlandı. Dönemin sosyal koşullarını başarıyla ortaya koyan Bisiklet Hırsızları, en iyi senaryo dalında da Oscar’a aday olmuştu. Ayrıca yönetmen Vittorio De Sica, filmin tamamında amatör oyuncuları oynatmıştır.

Müthiş bir dönüşüm ve modernleşmenin pençesinde bölünmekte olan Japonyadayız. Taşralı, emekli bir karı-koca, Tokyoda yaşayan evlenmiş çocuklarını ziyarete giderler. Gençler giderek hızlanmakta olan şehir yaşamının meşguliyeti içerisinde, onlarla ilgilenmektense birbirlerine pas edip kurtulma hafifliğindedirler. Sadece savaşta ölmüş oğullarının dul gelini yaşlı çifte şefkat ve ilgi gösterir. Evlerine döndüklerinde kırgın ve kafaları karışıktır. Çocukların titreyip kendilerine gelmesi için dramatik bir olayın gerçekleşmesi gerekecektir. Ülkesinin 50li yıllarda geçirdiği kültürel dönüşümün izini sürmekten yorulmayan Japon yönetmen Yasujiro Ozunun hem kendi başyapıtı hem de eşsiz ritmiyle, sinema sanatının en güzel filmlerinden biri.

"La Dolce Vita", Roma şehir yaşantısının modern yozluğunu ve sofistike ahlak çöküntüsünü yüksek sosyetenin peşinde koşan bir gazetecinin gözünden anlatır. Genç gazeteci Marcello Rubini gerçek bir eser yaratmanın düşüyle yaşar; fakat çalıştığı bulvar gazetesinin ona sağladığı para ve prestijden de vazgeçemez. Günlerini Roma'nın en şık caddesi Via Veneto'da, bir sonraki skandalın peşinde koşarak geçirir. Filmde Marcello'nun yedi günü ve gecesini, birlikte olduğu farklı kadınlarla ilişkilerini, arka planda 1960'ların gençlik ve heyecanıyla kaynayan Roma sokakları ve sosyete yaşantısından kesitlerle izleriz. Marcello seks, içki, partiler ve alemlerle dolu bir dünyada savrulurken bile aslında haz almadığı bu "tatlı hayat"ı sonuna kadar yaşamaya devam eder. Onunki ruhsuz ve heyecansız bir varoluştur. İtalyan sinemasının ilk 3,5 saatlik filmi olan "Tatlı Hayat" gösterime girmesiyle birlikte büyük skandallara ve polemiklere yol açmış, Vatikan tarafından yasaklanmaya çalışılmış, halk tarafından kucaklanmıştır. Fellini "Tatlı Hayat"ı yaratırken hiçbir ahlaki ya da eleştirel kaygı taşımadığını, tek amacının şartlara rağmen yaşamın kendine özgü, yumuşak bir akışı olduğunu anlatmaya çalıştığını söylemiştir. Başka bir deyişle, eleştirmenleri ve gazetecileri hayal kırıklığına uğratma pahasına da olsa, bilinçli bir ironi sergilememiş ve tatlı hayattan çok hayatın tatlılığından bahsetmek istemiştir. Fellini, "Tatlı Hayat" filmiyle hem ticari hem de sanatsal başarı kazanmıştır. Film, Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye ve New York Film Eleştirmenleri Birliği'nin En İyi Yabancı Film ödüllerine layık görülmüş, En İyi Kostüm dalında Oscar® Ödülü almıştır.

Dokuz buçuk yaşındaki Antoine ceza olarak aldığı ödevi yapamaz ve ertesi gün okula gitmekten korkar. Arkadaşı René ile birlikte okulu kırıp haytalık yaparlar. Antoine, öğleden sonra sokakta annesini başka bir erkeğin kollarında görür ve alt üst olur. Okula dönünce içinde bulunduğu ruh halini etkisiyle mazeret olarak annesinin öldüğünü iddia eder. Antoine'ın anne ve babası okula geldiklerinde gerçek ortaya çıkar. Cezalandırılmaktan korkan küçük kahramanımız bu kez akşam eve gitmekten korkar. Geceyi sokakta geçirirse de ertesi gün yakalanır ve ev hayatı tekrar başlar. Annesinin ölümüyle ilgili yalanından ötürü Antoine'a hala garezi olan öğretmeni ona ve René'ye 8 gün okuldan uzaklaştırma cezası verir. İki kafadar durumu ailelerine açıklayamayacakları için evden kaçmaya karar verirler. Amaçları denize ulaşmaktır. Ama paraları yoktur. Bunun üzerine Antoine gece babasının bürosuna gidip bir daktilo çalmak ister. Ne planlar istendiği gibi gider, ne dertler biter...Fransız sinemasına yeni bir soluk getirmek için kolları sıvayan genç ve çok bilmiş Cahier de Cinema tayfasının en cesurlarından olan François Truffaut, 400 Darbe ile sadece biçimsel anlamda değil, içerik olarak da tokat gibi bir filmle çıkagelir ve tüm dünyada ayakta alkışlanır. Yeni Dalga'nın bu en müstesna yapıtıyla, 1959 yılında Cannes'da En İyi Yönetmen ödülü ve New York Film Eleştirmenleri'nden de En İyi Yabancı Film payeleri geliverir. Elbette bu, Fransız sinemasının on yıllarca sürecek temsilciliğini yapma onurunun yanında hiç bir şeydir.Meraklı okurlarımız için, '400 darbe'nin Fransızcada 'okul kırmak' yerine kullanılan bir deyim olduğunu da ekleyelim.

Michel Poiccard küçük çaplı hırsızlıklar yapan, gangster adayı genç adamdır. En son Marsilya'da yaptığı bir araba hırsızlığı yüzünden başı derde girmiştir. İstemediği halde bir kişinin ölümüne neden olan Michel Paris'e gelir ve daha önce birkaç kez beraber olduğu Patricia'yı bulur.

Uzun süredir dul olan bir anne tek evladıyla yalnız yaşamaktadır. Oğlan 28 yaşında, çekingen ve sessiz bir genç adamdır. Korkunç bir cinayetin arından, kadının yetersiz, aciz oğlu baş şüpheli görülür. Aleyhinde gerçek bir kanıt yoktur, fakat polis onunla ilgili yersiz kuşkuya kapılır. Dosyayı kapamak için sabırsızlanan polis, baştan savma soruşturmalarından memnun bir şekilde çocuğu tutuklar. Savunma avukatı beceriksiz ve güvenilmez çıkar. Başka seçeneği kalmayınca, oğlunun masumiyetini ispatlamaya karar veren anne olaya karışır. Başroldeki kadın oyuncu aynı zamanda Düşlerimin Prensi dizisinde ana kraliçeyi oynuyordu.

Dünyaca tanınmış İtalyan yönetmen Guido Anselmi, yaratıcı ve kişisel bir krizin tam ortasındadır. Yeni filmi için aynı anda birkaç proje üzerinde çalışmakta, ama çocukluk anıları ve cinsel fantezileri onu rahat bırakmamaktadır. Yönetmen yaşamına bir türlü bir anlam verememekte ve yeni filmine başlayamamaktadır. Kaçınılmaz olarak içine kapanarak yaşamdaki gelişmesine katkıda bulunan olayları değerlendirir: çocukluğu, kilise, ailesiyle ilişkileri, yaşamına giren kadınlar, ve bunların her birine eşlik eden türlü karabasanlar. Belki de yeni filminin malzemesini bunlar oluşturmalıdır. Guido, işinin saçmalığı, sanat ve karşı cinsle olan ilişkileri ve insanın varoluşunun anlamı üzerinde düşünmeye başlar.

Mücevher hırsızı Tony le Stéphanois hapisten çıktığında Jo ona yeni bir projeden bahseder. Tony Mario ve Mario’nun kasa uzmanı arkadaşı César ile beraber soygun yapmayı kabul eder. Her şey planlandığı gibi gider fakat César’ın kız arkadaşına pahalı bir yüzük hediye etmesi grubu afişe edecektir.

Jeanne Dielman, 23, Quai Du Commerce, 1080 Bruxelles (Jeanne Dielman, 23 Commerce Quay, 1080 Brussels) filminde; Jeanne Dielman’ın kocasının ölümünden itibaren, yani altı yıldır rutini hiç değişmez. Her gün erken kalkar, oğlunu hazırlar, okula gönderir. Sonrasında ev işlerini yapar, alışverişe gider. Öğleden sonraları bir erkekle para karşılığı seks yapar. Ardından akşam yemeğini hazırlar.Sinema tarihini değiştirmiş bir klasik olarak kabul edilen Jeanne Dielman, izleyiciye bir kadının donuk ev hayatını 195 dakika boyunca deneyimleme olanağı vererek cinayetle yemek pişirmeyi, dramatikle dramatik olmayanı aynı değerde temsil eder. Sadece öyküsüyle değil, biçimsel olarak da yeni bir anlatım önerir.

Oscar ödüllü Burjuvazinin Gizli Çekiciliği, sosyeteden 6 kişinin yemek yeme planlarının aksilikler yüzünden sürekli suya düşmesi gibi son derece basit bir konudan yola çıkarak sadece komedinin değil, gerçeküstücü akımın da en güzel ve eğlenceli örneklerinden birini sergiliyor. Terörist eylemler, cinsel kaçamaklar ve tutuklanmalar arasında sürekli aksayan yemek, sinema tarihinin en çarpıcı rüya sahnelerinden birine de malzeme oluyor.- Luis Buñuel'in ''Gerçeği Arayış Üçlemesi'nin ikinci filmi. 1. Film: La Voie Lactée (1969)2. Film: Le Charme Discret De La Bourgeoisie (1972)3. Film: Le fantôme De La Liberté (1974)İzleme Grubu: PG-13, 13 Yaşından küçükler izlememelidir.

Bergman’ın Tanrının Sessizliği üçlemesinin 2. filmi olan Kış Işığı, üçlemenin diğer filmleri gibi, insanın Tanrı ve dinle ilişkisine yoğunlaşıyor ; Bergman’ın sözleriyle “nüfuz etmiş ”ten söz ediyor. Varoluşunu sorgulayan, inancını yitirmiş bir rahibin, ondan yardım isteyenler ve ona yardım etmek isteyenlerle olan ilişkilerini konu alan film , İsveç taşrasının karlı ve soğuk günlerini dingin ve şairane bir sinematografi eşliğinde sunuyor. 1960’ların nükleer savaş tehdidinin her anına sızdığı Kış Işığı Bergman’ın kendi yaşamından da izler taşıyor.

Yağmurdan Önce 1994 Makedonya - İngiltere - Fransa ortak yapımı dramatik savaş filmdir. Özgün adı Pred Dozdot olan film uluslararası festivallerde ve İngilizce konuşulan ülkelerde Before the Rain adı ile gösterime sunulmuştur.

Ali, Fas'tan Almanya'ya çalışmak için gelmiş bir işçidir. Her zaman gittiği ve Arap arkadaşlarıyla buluştuğu bir barda, 60 yaşının üzerindeki Emmi isimli bir kadınla tanışır. Emmi, kendisine aşık olur ve bir süre sonra evlenirler. Ancak, bu evlilik göçmenlerin yarattığı tedirginliği yoğunlukla yaşayan Bavyera Almanları üzerinde şok etkisi yaratır. Emmi, çocukları ve çevresi tarafından itilir. İmkansız gibi görünen Emmi ve Ali'nin aşkı, hikaye ilerledikçe yönetmen tarafından sert bir toplum eleştirisine doğru evrilir.

Frantisek Vlâcil’in, 18. yüzyıl Bohemya ormanlarında geçen, iddialı ve çok katmanlı ortaçağ epiğinin teması, paganizmden Hıristiyanlığa geçiştir. Filmde, masum, manastıra bağlı klan liderinin önder kızının (Magda Vâsâryovâ), vahşi pagan savaşçısı Mikolos Kozlik’e (Frantisek Veleck) esir düşüşü ve cinsel sömürüye maruz kalışı anlatılır.Tamamlanması altı yıl süren, sembollere ve metaforlara vurgu yapan, hemen hemen üç saatlik eksiltili bir anlatıdır Marketa Lazarov. Vizyona girdiği ilk günden itibaren birçok dergi tarafından "afallatıcı bir iş, sıradan ticari sinemaya benzemeyen bir film" olarak tanıtılarak hak ettiği değeri de gördü. Savaş öncesi avangard romana dayanan ve Carl Theodor Dreyer, Akira Kurosawa ve Ingmar Bergman görselini anımsatan bu siyah-beyaz Gotik başyapıt, 1988 yılında, ülkedeki eleştirmenler ve sanayi önderlerinin bir araya geldiği bir panelde tüm zamanların en iyi Çek filmi seçilmişti. Şiirsel lirizmi ve tarihi filmleriyle tanınan Vlacil (1961’de çektiği The Devil’s Trap, karşı-Reform sürecini anlatırken, 1967 yapımı Vallery of the Bees’deki Çek kahramansa Tötonik bir şövalyedir), bu filmde aksiyon yüklü yüzeysel bir macera anlatımı yerine, sinematografisinden ve hikâyenin geçtiği dönemin tarihsel gerçekliklerinden hiç sapmadan, atalarının psikolojik ve tinsel dünyalarını derinlemesine çözümler. Bu yüzden Marketa Lazarov bir ahir zaman kâbusu gibidir: türünü ya da korku uyandırma sebebini sınıflandırmayacağımız bir sinematik şiirdir.

Birçoklarına göre Tarkovsky’nin en derinlikli eseri olan Ayna, yönetmenin kendi yaşamından yola çıkarak aşk, anılar, bağlılık ve belki de hayatın kendisi üzerine şiirsel bir film. Tarkovsky’ninki olup olmadığı belirsiz, orman içinde bir kulübede, 2. Dünya Savaşı’nın öncesinde, yönetmenin eski karısı, annesi, babası, kendi ve ebeveynlerinin kuşakları arasında gidip gelerek anlatılan bir rüya, Ayna’nın yansıttıkları.Efsanevi yönetmenin anne ve babasının gerçekten iştirak ettiği film, ailenin evlerinin eskiden bulunduğu aynı yere hakikaten inşa edilen bir kulübede çekildi. Baba Tarkovsky şiirlerini kendi sesiyle okudu. Anne ise kameranın karşısına geçti.İzleyiciyi otobiyografik bir yolculuğa çıkaran Zerkalo, 40’larında bir adam olan Alexei’nin hatıralarına dayanmaktadır. Savaş öncesi, sırası ve sonrası olarak ayrılabilecek 3 zaman periyodu boyunca Alexei’nin düşünce ve hislerini aktaran film, aynı zamanda devrim zamanı Rusya’sının geniş bir panoramasını sunmaktadır. Tarkovski, Zerkalo’da büyük ölçüde kendi ailesine ve gençlik dönemine yer vermiştir. Flashback’ler ve tarihi çekimler eşliğinde oluşturulan gerçekliğe yönetmenin bu otobiyografik katkıları da eklenince ortaya tutkulu, şiirsel ve yaşayan bir film çıkmıştır. Tarkovski’nin yoğun anlatımı ve sinematografik araçlar kullanımı sebebiyle film, izleyicisinden özel bir dikkat ve özveri beklemektedir.

İngiliz sinemasının en büyük isimlerinden Ken Loach'ın en önemli filmlerinden birisi * Billy Casper (David Bradley) İngiltere'nin en fakir semtlerinden birisinde yaşar. Okula konsantre olamayan ve kötü notlar alan Casper, büyük ağabeyi tarafından sürekli dövülür ve diğer insanlar tarafından gözardı edilir. Birgün, Kestrel adında biriyle tanışır ve karakterinin o ana değin hiç farkında olmadığı bir tarafını keşfeder.

2 farklı şehirde (Fransa ve Polonya'da), paralel iki kızın doğumundan beri 20 yıl geçmiştir. Ortak hiçbir şeyleri bulunmamaktadır, ne bir baba, ne bir anne ne de büyükanne veya büyükbaba, aileleri de hiç tanışmamıştır. Fakat birbirlerinin aynısıdırlar: ikisi de solaktır, çıplak ayakla yürümeyi sever ve altın yüzükleri göz kapaklarına değer. En önemlisi ise ikisinin de muhteşem, eşsiz sesleri, gelişmiş müzikal algıları ve tespit etmesi zor kalp gelişim bozuklukları bulunmaktadır. Biri, farkında olmadan diğerinin deneyim ve bilgeliğinden faydalanır. Ayrıca ne zaman biri kendini bir şeyle yaralarsa, diğeri yaralayan objeyle temastan kaçınır. Bu basit ve duygusal bir aşk hikayesidir. Diğerinin vücudunda ve ruhunda devam etmesi için bir varlığın sona ermesinin hikayesidir.

En Uzun Yolculuğun Sonunda Yine Yalnızlık Vardır...Berlin Film Festivali'nde En İyi Film ödülünü alan "Yaban Çilekleri", yaşlı bir profesörün geçmişini ve varoluşunun anlamını sorguladığı bir yol filmidir.78 yaşındaki Profesör Borg, bir onur doktorası almak üzere Stockholm'dan Lund'a doğru arabayla yola çıkar. Yanında gelini Marianne da bulunur. Bu yolculuk esnasında, Borg'a kaybettiği ilk gençlik aşkını anımsatan genç bir otostopçu kızla ve kavgacı bir çiftle karşılaşırlar. Tanıştığı bu farklı karakterler ve gençliğinin geçtiği mekanlar Borg'a kabuslar ve düşler yaşatır...

Usta Samurai Kambei’nin cesareti ve fedakarlığına şahit olan bir grup köylü ondan sürekli olarak haydutların baskınlarına uğrayan köylerini korumasını isterler. Kambei bu isteği herhangi bir çıkarı olmamasına rağmen kabul eder ve ilk olarak kısa süre sonra müridi olan genç samurai Katsushiro’yu, ardından da güç kullanmaya meraklı bir samurai olarak görünen, fakat sonradan bir çiftçinin oğlu olduğu ortaya çıkan Kikuchiyo’yu yanına alır.Takımına dört yeni samurai daha ekleyerek köyü savunmaya girişen Kambei köylüler tarafından sevinçle karşılanır ve herkesin sevgisini kazanır; bir süre sonra onlara kendilerini savunmayı öğretmeye başlar. Bu arada haydutlar köyün sınırlarında dolaşmakta ve yeni saldırıları için uygun bir zaman kollamaktadırlar…Akira Kurosawa’nın kariyerinin doruk noktası olarak görülen Yedi Samuray üç saati geçen uzunluğuna rağmen özellikle zamanında kaliteli örneklerine rastlamanın zor olduğu savaş ve “aksiyon” sahneleri en dikkatsiz seyircinin bile ilgisini ayakta tutacak pek çok detay içerirken bir yandan da anlattığı hikayenin bütünlüğünden ve sinematografik kaliteden ödün vermeyen bir başyapıt.İyi seyirler..